دهی است جزء دهستان برغان بخش کرج شهرستان تهران. دارای 635 تن سکنه. آب آن از رود خانه محلی. محصول آنجا غلات، میوه جات و لبنیات است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 1)
دهی است جزء دهستان برغان بخش کرج شهرستان تهران. دارای 635 تن سکنه. آب آن از رود خانه محلی. محصول آنجا غلات، میوه جات و لبنیات است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 1)
دهی است از دهستان حنین بخش مرکزی شهرستان خرم آباد. دارای 1000 تن سکنه. آب آن از شط العرب و محصول آنجا خرما. شغل اهالی آنجا زراعت و صنایع دستی آنان حصیربافی است. موقع بارندگی با قایق از شط العرب به خرمشهر می روند. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)
دهی است از دهستان حنین بخش مرکزی شهرستان خرم آباد. دارای 1000 تن سکنه. آب آن از شط العرب و محصول آنجا خرما. شغل اهالی آنجا زراعت و صنایع دستی آنان حصیربافی است. موقع بارندگی با قایق از شط العرب به خرمشهر می روند. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)
هر یک از فصول یکصد و چهارده گانه قرآن مجید. (ناظم الاطباء). پارۀ قرآن. (ترجمان القرآن ترتیب عادل بن علی ص 60). عبارت است از پارۀ قرآن که مشتمل برآیاتی که دارای فاتحه و خاتمه است باشد. (از کشاف اصطلاحات الفنون) : وقت سحر غسل کرد و نماز جماعت بامداد بگذارد و سورۀ نون و القلم و سورۀ هل اتی علی الانسان در دو رکعت بخواند. (تاریخ بیهقی). ای که ندانی تو همی قدر شب سورۀ واللیل بخوان از کتاب. ناصرخسرو. چه عجب گر ز سورۀ والتین دزد جان غراب دیدستند. خاقانی. او سورۀ حقایق و من کمتر آیتش زآنم بنامه آیت حق کرده بود نام. خاقانی. سورهالرحمن بخوان ای مبتدی تا شوی بر سرّ پریان مهتدی. مولوی. بهیچ صورتی اندر نباشد اینهمه معنی به هیچ سوره ای اندر نباشد اینهمه آیت. سعدی. - سورۀ اخلاص، قل هواﷲ. (غیاث) (آنندراج). - سورۀ نور،سوره ای از سوره های قرآن مجید. (غیاث) شرف. منزلت. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) : الم تران اﷲ اعطاک سورهً تری کل فلک دونها یتذبذب. نابغه (ازآنندراج). ، هر رده از بنا، علامت. نشان. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). رجوع به سورت شود
هر یک از فصول یکصد و چهارده گانه قرآن مجید. (ناظم الاطباء). پارۀ قرآن. (ترجمان القرآن ترتیب عادل بن علی ص 60). عبارت است از پارۀ قرآن که مشتمل برآیاتی که دارای فاتحه و خاتمه است باشد. (از کشاف اصطلاحات الفنون) : وقت سحر غسل کرد و نماز جماعت بامداد بگذارد و سورۀ نون و القلم و سورۀ هل اتی علی الانسان در دو رکعت بخواند. (تاریخ بیهقی). ای که ندانی تو همی قدر شب سورۀ واللیل بخوان از کتاب. ناصرخسرو. چه عجب گر ز سورۀ والتین دزد جان غراب دیدستند. خاقانی. او سورۀ حقایق و من کمتر آیتش زآنم بنامه آیت حق کرده بود نام. خاقانی. سورهالرحمن بخوان ای مبتدی تا شوی بر سرّ پریان مهتدی. مولوی. بهیچ صورتی اندر نباشد اینهمه معنی به هیچ سوره ای اندر نباشد اینهمه آیت. سعدی. - سورۀ اخلاص، قل هواﷲ. (غیاث) (آنندراج). - سورۀ نور،سوره ای از سوره های قرآن مجید. (غیاث) شرف. منزلت. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) : الم تران اﷲ اعطاک سورهً تری کل فلک دونها یتذبذب. نابغه (ازآنندراج). ، هر رده از بنا، علامت. نشان. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). رجوع به سورت شود
اگر ببینی سورۀ قصص را می خوانی، دائماً در راه دین و درستی کوشش خواهی کرد. مال و اموال بسیار به دست می آوری. مال و نعمت به دست می آوری و همچنین به ذکر خداوند مشغول می شوی. هدف از نزول سوره قصص غرض این سوره وعده جمیل به مؤمنین است؛ مؤمنینى که در مکه قبل از هجرت به مدینه عده اندکى بودند که مشرکین و فراعنه قریش ایشان را ضعیف و ناچیز می شمردند، و اقلیتى که در مکه در بین این طاغیان در سخت ترین شرایط به سر می بردند و فتنه ها و شداید سختى را پشت سر می گذاشتند، خداى تعالى در این سوره به ایشان وعده می دهد که به زودى بر آنان منت نهاده و پیشوایان مردم قرارشان می دهد، و آنان را وارث همین فراعنه می کند، و در زمین مکنتشان می دهد، و به طاغیان قومشان آنچه را که از آن بیم داشتند نشان می دهد. سوره قصص بیست و هشتمین سوره و از سوره های مکی قرآن است که در جزء ۲۰ قرآن جای دارد. دلیل نام گذاری این سوره به نام «قصص»، پرداختن به داستان های مربوط به برخی از پیامبران است. داستان تولد حضرت موسی، ازدواج او با دختر شعیب، مبارزه موسی با فرعون، داستان قارون و بهانه های مشرکان مکه برای ایمان نیاوردن به پیامبر (ص) از مطالب سوره قصص است. آیات ابتدایی سوره قصص بسم اللّه الرّحمٰن الرّحیم طسم﴿١﴾ به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی طاء، سین، میم تلک آیات الکتاب المبین ﴿٢﴾ این آیات [باعظمت] کتاب روشنگر است. نتلو علیک من نبإ موسىٰ وفرعون بالحقّ لقومٍ یؤمنون ﴿٣﴾ بخشی از سرگذشت [مهم] موسی و فرعون را برای [عبرت گرفتن] مردمی که ایمان می آورند به حق و راستی بر تو می خوانیم. إنّ فرعون علا فی الأرض وجعل أهلها شیعًا یستضعف طائفهً منهم یذبّح أبناءهم ویستحیی نساءهم ۚ إنّه کان من المفسدین ﴿۴﴾ همانا فرعون [در سرزمین مصر] برتری جویی و سرکشی کرد و مردمش را گروه گروه ساخت، در حالی که گروهی از آنان را ناتوان و زبون گرفت، پسرانشان را سر می برید، و زنانشان را [برای بیگاری گرفتن] زنده می گذاشت؛ بی تردید او از مفسدان بود. ونرید أن نمنّ على الّذین استضعفوا فی الأرض ونجعلهم أئمّهً ونجعلهم الوارثین ﴿۵﴾ و ما می خواستیم به آنان که در آن سرزمین به ناتوانی و زبونی گرفته شده بودند، نعمت های با ارزش دهیم، و آنان را پیشوایان مردم و وارثان [اموال، ثروت ها و سرزمین های فرعونیان] گردانیم.
اگر ببینی سورۀ قصص را می خوانی، دائماً در راه دین و درستی کوشش خواهی کرد. مال و اموال بسیار به دست می آوری. مال و نعمت به دست می آوری و همچنین به ذکر خداوند مشغول می شوی. هدف از نزول سوره قصص غرض این سوره وعده جمیل به مؤمنین است؛ مؤمنینى که در مکه قبل از هجرت به مدینه عده اندکى بودند که مشرکین و فراعنه قریش ایشان را ضعیف و ناچیز می شمردند، و اقلیتى که در مکه در بین این طاغیان در سخت ترین شرایط به سر می بردند و فتنه ها و شداید سختى را پشت سر می گذاشتند، خداى تعالى در این سوره به ایشان وعده می دهد که به زودى بر آنان منت نهاده و پیشوایان مردم قرارشان می دهد، و آنان را وارث همین فراعنه می کند، و در زمین مکنتشان می دهد، و به طاغیان قومشان آنچه را که از آن بیم داشتند نشان می دهد. سوره قَصَصْ بیست و هشتمین سوره و از سوره های مکی قرآن است که در جزء ۲۰ قرآن جای دارد. دلیل نام گذاری این سوره به نام «قصص»، پرداختن به داستان های مربوط به برخی از پیامبران است. داستان تولد حضرت موسی، ازدواج او با دختر شعیب، مبارزه موسی با فرعون، داستان قارون و بهانه های مشرکان مکه برای ایمان نیاوردن به پیامبر (ص) از مطالب سوره قصص است. آیات ابتدایی سوره قصص بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ طسم﴿١﴾ به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی طاء، سین، میم تِلْکَ آیَاتُ الْکِتَابِ الْمُبِینِ ﴿٢﴾ این آیات [باعظمت] کتاب روشنگر است. نَتْلُو عَلَیْکَ مِنْ نَبَإِ مُوسَىٰ وَفِرْعَوْنَ بِالْحَقِّ لِقَوْمٍ یُؤْمِنُونَ ﴿٣﴾ بخشی از سرگذشت [مهم] موسی و فرعون را برای [عبرت گرفتن] مردمی که ایمان می آورند به حق و راستی بر تو می خوانیم. إِنَّ فِرْعَوْنَ عَلَا فِی الْأَرْضِ وَجَعَلَ أَهْلَهَا شِیَعًا یَسْتَضْعِفُ طَائِفَهً مِنْهُمْ یُذَبِّحُ أَبْنَاءَهُمْ وَیَسْتَحْیِی نِسَاءَهُمْ ۚ إِنَّهُ کَانَ مِنَ الْمُفْسِدِینَ ﴿۴﴾ همانا فرعون [در سرزمین مصر] برتری جویی و سرکشی کرد و مردمش را گروه گروه ساخت، در حالی که گروهی از آنان را ناتوان و زبون گرفت، پسرانشان را سر می برید، و زنانشان را [برای بیگاری گرفتن] زنده می گذاشت؛ بی تردید او از مفسدان بود. وَنُرِیدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّهً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِینَ ﴿۵﴾ و ما می خواستیم به آنان که در آن سرزمین به ناتوانی و زبونی گرفته شده بودند، نعمت های با ارزش دهیم، و آنان را پیشوایان مردم و وارثان [اموال، ثروت ها و سرزمین های فرعونیان] گردانیم.
اگر بیند سوره طه می خواند، دلیل که با دشمنان خصومت کند و ایشان را قهر کند و نامش به خیرات منتشر گردد. محمد بن سیرین عالم و دانا گردد و یگانه و نامدار شود.
اگر بیند سوره طه می خواند، دلیل که با دشمنان خصومت کند و ایشان را قهر کند و نامش به خیرات منتشر گردد. محمد بن سیرین عالم و دانا گردد و یگانه و نامدار شود.